Lieve Demeester

Steun bij elkaar

In de tuin rond woonzorgcentrum Zilverlinde wandelt al een groepje bewoners. Het gebouw is knap ingebed in de natuur. Het telt zeventig kamers en negen assistentiewoningen. De kandidaten voor de Fit-o-meter wachten me op in de ruime en gezellige woon-/eetkamer. Veel kleur hier overal en een pracht van een vleugelpiano.

We beginnen eraan. Deze Fit-o-meter is het werk van Nikki Hannes. Ze is leefcoördinator. Overal verspreid hangen platen met uitleg over in totaal twintig oefeningen. Onderaan lees je telkens waar de volgende plaat hangt. Het doet denken aan de speurtochten die we vroeger met de jeugdbeweging maakten. Door van de ene naar de andere plek te stappen, leren de bewoners weer beter hun grote huis kennen. De opdrachten spreken alle spieren aan, nu eens draaien met de voeten, dan weer boksen of je tong uitsteken. De deelnemers zijn in hun sas.

Quiz

Nikki vertelt hoe de activiteiten van de Week van de Valpreventie tot stand zijn gekomen. “Elke maand zitten we met de hele ploeg samen en overlopen de maand die eraan komt. Aha, de Week van de Valpreventie. Wie heeft ideeën? Wie werkt wat uit? Hoe promoten we het aanbod? Via de bewonersraad denken de bewoners mee. De Fit-o-meter werkt, dat zien we. Eerder deze week hielden we ook een quiz, organiseerden we geheugentraining, een valparcours en straks gaan we dansen in het Olense dienstencentrum.”

Woord weg

Bewoonster Bertha vertelt over de geheugentraining. “Het was speciaal. We kregen zinnen waarin telkens een of meer woorden waren weggelaten. Een van de woorden was ‘schrik’. We babbelden er samen over. Heb jij schrik om te vallen? Heb ik schrik? Waarom? Hoe raken we die schrik weer kwijt? Zoals zo vaak, voel ik dat we hier echt steun kunnen vinden bij elkaar.” Nog een leuke manier om je geheugen te trainen: elke week krijgen de bewoners twee woordjes. De bedoeling is dat ze die woorden de week erop nog weten.

Veilig gevoel

De rollatorgebruikers zijn het roerend eens. Je hebt steun aan je rollator, je kan er je handtas mee vervoeren en je hebt altijd een zitje bij de hand. Het belangrijkste is wel dat dit je een veilig gevoel geeft. In Zilverlinde beweegt dit het hele jaar rond. Op vrijdag een turnuurtje, een ochtendwandeling op initiatief van de bewoners, elke maand een trage wandeling door het dorp en in de namiddag staat de deur van het kinezaaltje altijd op een kier. Wie wil, kan fietsen, oefenen of zich laten masseren.

In ‘Terra’, de geborgen afdeling voor mensen die wat extra zorg nodig hebben, neemt ook elke week een bewegingsactiviteit plaats.

Mens centraal

WZC Zilverlinde lijkt me een veilige plek om je leven in alle rust af te ronden. Dit huis haalt zijn inspiratie in de antroposofie. Dat merk je aan het uurtje euritmie waar elke dag mee gestart wordt, voor wie dat wenst. Euritmie is een bewegingskunst ergens tussen gymnastiek en dans en is gebaseerd op de oorspronkelijke betekenis van klank en toon.

Intussen is de Fit-o-meter al voor de tweede keer helemaal afgewerkt.

“We kunnen er weer tegen”, besluit Louis.